Mersin’in Bazı Kırsal Mahallelerinde Vatandaşların Ellerinde Kalan Kurban Derileri Kullanılamaz Hale Geldi! Mağdur Vatandaşlar Deri Toplamaya Gelmeyen Resmi Kurumlara Sitem Etti
Bayramın 3. Günü olmasına rağmen merkez Toroslar ilçesine bağlı bazı kırsal mahallelerde deri toplama işleminin yapılmaması tepkilere sebep oldu.
@mersinhaber 'i takip et
MersinHaber.com’a ulaşan bir vatandaş, ‘’Bayramın 3.günü olmasına rağmen kestiğimiz kurbanların derileri elimizde kaldı. Tuzlama işlemlerini yaptığımız ve çuvallara koyduğumuz deriler, her yıl toplama işlemi yapan resmi kurumlarca bu yıl alınmadı. Kokmaya başlayan derilerin ekonomik değerini yitirdiğini düşünen bazı köylüler derilerini ya çöplere attı ya da gömdü. Bu durumdan şikayetçiyiz, resmi mercilere de ulaşmak mümkün değil’’ dedi.
Bilindiği gibi Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yapılan açıklamada kurban derilerinin parayla satılmasının caiz olmadığı ifade edilmişti.
Diyanet’in internet sitesindeki paylaşımda; ‘’ Kurbanın derisi, bir fakire veya hayır kurumuna verilmelidir. Hz. Peygamber (s.a.s.), veda haccında Hz. Ali’ye, kurban olarak kesilen develerinin başında durmasını ve bunların derileri ile sırtlarındaki çullarını sadaka olarak vermesini, kasap ücreti olarak bunlardan bir şey vermemesini emretmiştir (Müslim, Hac, 348; Buhârî, Hac, 120, 121; Ebû Dâvûd, Menâsik, 21). Buna göre kurban derilerinin para karşılığında satılması, kurbanın kesimi veya bakımı için ücret olarak verilmesi caiz değildir (İbn Nüceym, el-Bahr, VIII, 203). Derinin satılması hâlinde bedelinin yoksullara verilmesi gerekir (Merğînânî, el-Hidâye, VII, 165)’’ ifadeleri yer alıyor.
Bilindiği gibi Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından yapılan açıklamada kurban derilerinin parayla satılmasının caiz olmadığı ifade edilmişti.
Diyanet’in internet sitesindeki paylaşımda; ‘’ Kurbanın derisi, bir fakire veya hayır kurumuna verilmelidir. Hz. Peygamber (s.a.s.), veda haccında Hz. Ali’ye, kurban olarak kesilen develerinin başında durmasını ve bunların derileri ile sırtlarındaki çullarını sadaka olarak vermesini, kasap ücreti olarak bunlardan bir şey vermemesini emretmiştir (Müslim, Hac, 348; Buhârî, Hac, 120, 121; Ebû Dâvûd, Menâsik, 21). Buna göre kurban derilerinin para karşılığında satılması, kurbanın kesimi veya bakımı için ücret olarak verilmesi caiz değildir (İbn Nüceym, el-Bahr, VIII, 203). Derinin satılması hâlinde bedelinin yoksullara verilmesi gerekir (Merğînânî, el-Hidâye, VII, 165)’’ ifadeleri yer alıyor.