Gaziantep'in kırsal Bedirkent Mahallesi'nde, bağbozumu döneminde pekmez yapımına yönelik hummalı bir çalışma sürmekte. Çiftçiler, sabahın erken saatlerinde üzüm bağlarının yolunu tutarak özenle topladıkları üzümleri evlerinin avlularına getiriyor. Toplanan üzümler, sepet ve kovalara doldurularak ayaklarla ezilerek suyu çıkarılıyor. Elde edilen üzüm suyu, büyük kazanlarda odun ateşinde kaynatılarak pekmez haline getiriliyor.
Pekmez Yapım Süreci
Çiftçiler, ezilen üzümlerin suyunu posasından ayırdıktan sonra, tort adı verilen maddeyi ve budama sırasında toplanan odunları kullanarak kaynatma işlemini gerçekleştiriyor. Kazanın altındaki ateş bir süre sonra söndürülüyor ve tortu ile köpük kısmı ayrılıyor. Dinlendirilen üzüm suyu tekrar kazanlara konularak kaynatılmaya devam ediyor. Yaklaşık 3 saat boyunca kaynatılan şıra, pekmez kıvamını alırken sürekli karıştırma işlemi de yapılıyor.
Pekmez yapımının her aşaması büyük bir emek gerektiriyor. Kaynadıktan sonra soğumaya bırakılan pekmez, kentte bağbozumu döneminde çiftçilerin büyük bir özenle hazırladığı bir ürün haline geliyor. Bu süreçte, pekmez ve diğer şire ürünlerinin hazırlanması yaklaşık bir ay sürüyor.
Köyde Pekmez Kokusu Yayılıyor
Şehitkamil ilçesinde pekmez yapımı sırasında, köylerin neredeyse her evinin önünden yayılan pekmez kokusu dikkat çekiyor. Elde edilen pekmez, sadece evlerde tüketilmekle kalmıyor, aynı zamanda satışa sunularak ev ekonomisine katkı sağlanıyor. Pekmez yapan çiftçilerden Hüseyin Duru, bağlardan topladıkları üzümlerle hem kendi ihtiyaçları için hem de satış amacıyla pekmez ürettiklerini belirtirken, sürecin detaylarını paylaşıyor.
Duru, "Sıvı pekmezin bir litresini 500 liradan, katı pekmezi ise 600-700 liradan satıyoruz. Pekmezimizi asırlardır geleneksel yöntemlerle hazırlıyoruz. Başka üzümden pekmez yapmıyoruz" diyerek, pekmez yapımında kullandıkları yöntemlerin önemine vurgu yapıyor.
