Kırıkkale’nin Sulakyurt ilçesinde, Diyarbakır'dan gelen 5 aile, zorlu koşullarda meşe odunundan kömür üretiyor. Aileler, çadırlarda yaşarken, doğayla iç içe geçen altı ay boyunca çalışıyor. Sabahın erken saatlerinde ormanda kesilen meşe odunları traktörlerle taşınıyor ve belirli boyutlara göre ayrıldıktan sonra koni şeklinde dizilip üzerleri saman ve toprakla örtülüyor. Yaklaşık 400-500 derece ısının sağlandığı ocaklar, günlerce yanmaya devam ediyor. Bu süreçte kömürlerin tamamen yanıp kül olmaması için aile bireyleri dönüşümlü olarak nöbet tutarak ateşi kontrol ediyor. Gece dumanın içinde geçen bu zor zamanlar, torlukçular için hem geçim kaynağı hem de geleneklerin devamı anlamı taşıyor.
Aileler, sezon boyunca yaklaşık 40 ton mangal kömürü üreterek, ürünlerini toptancılara 28 bin liradan satıyor. Bu emekli süreçte kadınlar da yemek hazırlamak, çocuklara bakmak ve bazen kömür sahasında yardımcı olarak katkı sağlıyor. Aksakal ailesinin en küçük üyesi 11 aylık Muhammed, aileye moral kaynağı oluyor. İbrahim Aksakal, odun kömürü üretimi sürecinde orman işletmesi kontrolünde çalıştıklarını ve geçen yıl kilosunu 23 liraya sattıkları kömürün bu yıl 28 liraya yükseldiğini belirtiyor.
İbrahim Ertekin, ocaklarda nöbet tutmanın önemine vurgu yaparak, emeklerin boşa gitmemesi için dikkatli olunması gerektiğini ifade ediyor. Rabia Aksakal ise, yoğun iş temposu içinde yemek yapmak ve çocuklarla ilgilenerek aileye destek veriyor. Bu zorlu süreçte, aile dayanışması ve ortak çaba ön plana çıkıyor.
