Mersin'de Üzüm Üreticileri İsyanda

Bilgi: Instagram'da @mersinhaber'i takip ederek anlık gelişmelerden daha hızlı haberdar olabilirsiniz.
Tarsus’tan Torosların tepesindeki Çamlıyayla ilçesine giderken yol boyunca üzüm bağları size eşlik eder. Çünkü Keşbükü, Dedeler, Ulaş, Killik, Meşelik, Beylice ve daha onlarca köy esas olarak üzüm üretimiyle uğraşmaktadır.

Üzüm sezonunun sonuna gelindiği bu günlerde bu köyleri ziyaret ettik. İlk durağımız Dedeler köyü idi. Üzüm üreticileriyle görüştükten sonra anladık ki bu yıl da üzüm üreticilerinin payına “Hüsran” düşmüş.
Üretici Mehmet Yalçın anlatıyor “1994 yılında Yalova incisi üzümü ektim. O zaman üzümün kilosunu 8.5 kuruşa sattım. İki yıl sonra ürün aldım. Aradan 23 yıl geçmiş hala kilosunu 8.5- 9 kuruşa satıyoruz. O zaman gübrenin torbasını 10 TL. idi, şimdi 100 TL. Bir litre ilacı 1 liraya alıyorduk şimdi 6.5 lira. 40 dönüm üzüm bağım var. Devlet gübre ve mazot desteği veriyor. Aldığım topu topu 500 TL. Biz böyle destek istemiyoruz. Ne kadar üzüm ektiysem kilo başına yardım etsinler. Herkes bunu istiyor.
Mehmet Yılmaz “ 4 dönüm üzüm bağım var. 5 bin TL. Masraf ettim, 3 bin TL. ye toptan verdim, 2 bin lira borçlandım. Traktörün deposunu 370 TL.ye dolduruyoruz. Yılda 20 kez ilaç sıkıyoruz, ilaçlar denetimsiz ve kalitesiz, etkili olmuyor.
Turan Topçu “ Biz iki yere ürün satıyoruz. Biri tüccar diğeri şarap fabrikası. Fiyatları bunlar belirliyor. Fabrika bizden ürün alıyor ancak faturayı bize kesmiyor. Bir kaç tane aracıyla anlaşmış ürünü götürdüğümüzde kilo başı 800 TL. veriyor ancak faturayı aracılara bir lirada kesiyor yani bizim 20 kuruşumuz aracıya gidiyor. Yani bizim durumumuz fabrika ve tüccarların insafına kalmış.
Hüseyin Cahit “Bir araya gelmediğimiz sürece hep hüsrana uğrayacağız. Kooperatif kurmamız gerekiyor, ancak bize önderlik eden yok doğrusu sahipsiziz”
Üzüm üreticileri acilen yapılması gerekenleri de şöyle sıraladılar:
1- Destekler direk üreticiye yansımalı, eken de ekmeyen de destek alıyor. Tarım müdürlüğünde çok sayıda personel var bunlar ne iş yapar gelip yerinde incelesinler.

2- İlaç ve gübreler denetlenmeli, kuytu köşelerde ilaçlar üretiliyor. Bu ilaçların ne kadar faydası var yılda kaç kez atmamız gerekiyor. Bunu Ziraat odaları ,Tarım il müdürlükleri denetlemeli.

3- Fiyat belirlemeleri Tüccarın ve fabrikaların insafına bırakılmamalı. İçinde üreticilerinde olduğu Ziraat odaları, Tarım müdürlüğünün ve Vali ve Belediye yetkilerinden oluşan bir komisyon belirlemeli.

4- Kooperatifleşmemiz için Ziraat odalarımız bize yardımcı olmalı ve fiyat belirlemesinde kooperatiflerimiz söz sahibi olmalı

5- Gereksiz festivaller ve şenlikler düzenleyip gereksiz para harcıyorlar. O paraları üreticiye dağıtsalar yaramıza biraz merhem olur.