Psikolog Barış Gürkaş, aile baskısının çocukların sosyal gelişimini olumsuz etkilediğini belirtti. Çocuklar, 7 yaşında okula başlamalarıyla birlikte büyük bir sosyal çevreyle tanışıp yeni arkadaşlıklar kurma fırsatı yakalarlar. Bu dönem, aynı zamanda çocukların sosyal becerilerini geliştirmeleri açısından da oldukça önemlidir. Çocuklar, bu yaşlarda yeni arkadaşlar edinme konusunda daha titiz davranmaya başlarlar ve sosyal becerilerini geliştirmek için çeşitli ilişkiler kurarlar.
Ancak aile baskısı, bu süreçte çocukların içine kapanmasına neden olabilir. Ebeveynler, çocuklarının neden insanlardan uzak durduğunu veya kalabalık gruplara giremediğini sıklıkla sorgularlar. Bu davranışlar, çocuğun içe kapanık olma ihtimalini artırabilir. Ailelerin baskıcı tutumları ve sürekli eleştirileri, çocukların sosyal ilişkiler kurma konusunda cesaretlerini kırabilir. Eleştirilen ve cesaretlendirilmeyen çocuklar, zamanla insanlarla iletişim kurmaktan kaçınabilirler.
Çocukların akranlarıyla oynamaları ve sosyal ortamlarda bulunmaları, gelişimleri açısından büyük önem taşır. Ancak yalnız kalma durumu, gelişimsel basamakları geçmelerinin önünde bir engel teşkil edebilir. İçe kapanık çocuklar için ebeveynlerin atması gereken adımlar bulunuyor. Öncelikle, çocuğun içe kapanık olup olmadığını değerlendirmek ve bu konuda farkındalığı artırmak önemlidir. Ebeveynler, çocuklarına rol model olmalı ve onlarla duygu ve düşüncelerini paylaşmalıdır.
Akranlarıyla oynamaları için çocuklarını cesaretlendirmek, ancak zorlamamak gereklidir. Çocukların iletişim kurma çabalarını desteklemek, onların sosyal becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilir. Ebeveynler, çocuklarının başardıkları şeylerle ilgili olumlu geri bildirimlerde bulunarak, onların kendilerine güvenmelerini sağlayabilirler. Ayrıca, çocukların hata yapma ve bu hataları telafi etme fırsatına sahip olmaları da önemlidir.
Çocukların mükemmel sonuçlar elde etmesini beklemek yerine, koşulsuz sevgi sunmak ve onları desteklemek, sosyal gelişimlerini olumlu yönde etkileyebilir. Ailelerin davranışlarındaki küçük değişiklikler, çocukların ruh sağlığını ve sosyal ilişkilerini önemli ölçüde etkileyebilir.
